خواستم همسفر قلبم باشی نه یک رهگذر بی وفا
پیش خود می گفتم تویی نیمه گمشده من
اما بعد فهمیدم که هم تو را گم کرده ام هم نیمه ی دیگر خودم را
خواستم زندگی ام را بهاری کنی
بهار نیامد و همیشه زندگی ام رنگ خزان گرفت
بظاهر قلبت عاشق بود و مهربان
اما انگار درونت حال و هوای دگر داشت
روزهای با تو بودن گذشت و رفت
عشقت را به خاک میسپارم و قلبت را فراموش
میکنم
بینمان هر چه بود تمام شد
آرزوهایی که با تو داشتم همه نقش بر آب شد
این خاطره های با تو بودن بود که در دلم ماندگار شد
ماندگار شد و دلم را سوزاند
کاش هیچ یادگاری از تو در دلم نمی ماند.....

تو ستاره ای هستی در آسمان دلم که هیچگاه خاموش نمیشوی

تو خاطره ای هستی ماندگار در دفتر دلم که فراموش نمیشوی

همیشه تو را در میان قلبم می فشارم تا حس کنی

تپشهای قلبی را که یک نفس عاشقانه برایت میتپد

از وقتی آمدی بی خیال تمام غمهای دنیا شدم

و تو چه عاشقانه شاد کردی خانه قلبم را

از وقتی آمدی گرم نگه داشتی همیشه آغوشم را

عطر تنت پیچیده فضای عاشقانه دلم را

همیشه پرتو عشق تو در نگاهم میتابد ، همیشه دلم به داشتن تو می بالد

دستانم دستان را میخواهد و اینجاست که گلویم ترانه فریاد عشق تو را میخواند

دلم تو را میخواهد، دلم تو را میخواهد

به عشقت تکیه کرده ام سالها ، نترسیدم از جدایی و اشکها

عشق را آنگونه که هست دیدم و تو را آنگونه که بودی خواستم

تو را همین گونه که هستی میخواهم

چون همین گونه مرا عاشق خودت کردی

همینگونه مرا اسیر عشق و محبتهایت کردی

از وقتی آمدی ،آمدنت برایم یک حادثه شیرین در زندگی ام بود

گرچه میترسیدم از پایان راه اما همسفرت شدم تا اینجا که رسیده ایم در کنار ماه

چقدر برای داشتنت سختی کشیدم ، چقدر با دلتنگی هایت سر کردم و اشک ریختم

چقدر لحظه شماری میکردم که تو مال من شوی ، حالا مال من هستی و من بی نیاز

برای داشتنت شب و روز کارم شده بود راز و نیاز

نگاهم مال تو هست ، دلم گرفتار تو است

من تو را دارم و به هیچکس جز تو نمی اندیشم

مال من هستی و همین است که من زنده هستم

در قلبم هستی همین است که همیشه شاد هستم

جنس نگاهت درخشان بود که قلبم عاشق چشمانت شد

و اینگونه همه روزهایم فدای یک روز با تو بودن شد

و حالا میخواهم تمام عمرم را فدای عشق بی پایانت کنم

تو مثل و مانندی نداری ، تو فرشته ای و در قلبت جای تاریکی نداری

تو ستاره ای هستی در آسمان دلم که هیچگاه خاموش نمیشوی

لبهایت را نزدیک گوشم می آوری...آرام زمزمه میکنی دوستت دارم.....میخندم از ناز،آهسته میگوی جانم..فردا دقت کن ببین..برای چند ثانیه من میمیرم و زنده میشوم
فدای دوست داشتن هایت...عزیزترینم

من هستم و دوباره دلی بی قرار تو
این کوچه های خسته ی چشم انتظار تو

منظومه ی بلند غزل های ناز من!
خورشید هم ستاره شود در مدار تو

زیبا ترین تغزل بارانی منی
می بالد عاشقانه غزل در بهار تو

عطری نجیب می وزد از واژه های من
هرگز نبوده این همه شعرم دچار تو

بخشیدم عاشقانه دلم را به چشمهات
باشد که بی بهانه شود در کنار تو

جایی که عشق نیز دچار تو می شود
از من عجیب نیست شوم بی قرار تو

ﻧـﯿـﺎﻣـﺪﻩ ﺑـﻮﺩی ﮐـﻪ ﺑـﻤــﺎﻧـی .....!!!
ﭼـﻨـﺪ ﺭﻭﺯی ﮔــﺬﺭﺕ ﺍﻓــﺘـﺎﺩ ﺑـﻪسرنوشت ﻣـﻦ...
ﺁﻣـﺪﻩ ﺑــﻮﺩیﮐــﻪ ﺭﻭﺯﮔــﺎﺭﻡ ﺭﺍ ﺳــﯿــﺎﻩ ﮐــﻨــیﻭ ﺑــﺮﻭی...
هی لعنتی یادت هست...
قـراربود عشق مــن باشی نه دردمن... قــرار بود همدرد من باشی نه دردمن....
قـراربود همدیگررا درک کنیم نه ترک...!؟
قـراربود برای آرزوهای یکدیگر ریشه باشیم نه تیشه...!؟
لعنت به همه ی قرارهایی که بود اما نبود ...
خدایا ﺑـﻬـــﺶ ﺑــــﮕــــــــــــﻮ تنهاگذاشتن
ﺗﻨﻬــــــــﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻬــــــــﺎ ﮐﺲ ﺍﻭ هستی...
تنها گناهیست که بخشیده نمیشود.....

باید یاد بگیریم استاد تغییر باشیم، نه قربانی تقدیر
 

در بازی زندگی اگر عوض نشویم تعویض می شویم...

صدا بزن مرا

مهم نیست به چه نامی

فقط میم مالکیت را آخرش بگذار

می خواهم باور کنم ، مال تو هستم . . .

غم انگیز ترین پاییز اینجاست!!!

در نگاه من،در حرفهای ناگفته و تلنبار شده در سکوت سنگین شب.

من؟دختر سکوت...هر لحظه در برابر ایینه ی زمان...زادهی گرمی فصلم!

خالی ترین نگاه...تنها ترین غزل...

من دختر احساسم...شاعر شعر های شش ماهه!

بغض های کال...قاصدک های به مقصد نرسیده...

عابر کوچه های

بارانی...و...هنوز هم در روزهای آفتابی،دفتری خیس از کلمات دارم!

ﭘـﻳـﺷـﺁﻧـ ﻰ اَﻡ چَــﺳـﺑـﻳـدَטּ ﺑـﮧ ﺳﻳـﻧـﮧ اَﺕ ﺭﺁ ﻣـ ﻰﺧــﻭﺁهَـــﺩ ...

ﻣــﻭﻫـــﺁﻳـَــﻡ ﺑـﻭئـﻳـدَﻧـَـــت ...

وَ چـﺷﻣـهـﺁﻳـَم ﺧـﻳـﺱ ﮐــﺭدَטּ ِ ﭘــﻳـﺭﺁهَــטּ ِ ﻣـَﺭﺩﺁﻧــﮧ اَﺕ ...

عَـﺟـَﺏ ﺑـُـغـﺽ ِ ﭘـُـﺭ ﺗـَـﻭﻗـُعـﻰ ﺩﺁﺭﻡ ﻣـَـــטּ، اِﻣـﺷـَــﺏ..

باز باران...

با ترانه...

میخورد بر بام خانه

خانه ام کو؟خانه ات کو؟

آن دل دیوانه ات کو؟؟؟

روزهای کودکی کو؟

فصل خوب سادگی کو؟

یادت آید روز باران

گردش یک روزدیرین؟

پس چه شد دیگر"کجارفت؟

خاطرات خوب وشیرین...

درپس آن کوی بن بست

دردل تو"آرزوهست؟

کودک خوشحال دیروز

غرق در غم های امروز...

یادباران رفته ازیاد...

آرزوهارفته برباد...

بازباران" بازباران

میخورد بربام خانه

بی ترانه... بی بهانه

شایدم " گم کرده باشه....

میروم اما بدان سنگ هم خواهد شکست

آنچنان که تارو پود قلب من از هم گسست

میروم با زخم هایی مانده از یک سال سرد

آن همه برفی که آمد آشیانم را شکست

میروم اما نگویی بی وفا بود و نماند

از هجوم سایه ها دیگر نگاهم خسته است

راستی یادت بماند از گناه چشم تو

تاول غربت به روی باغ احساسم نشست

طرح ویران کردنم اما عجیب و ساده بود

روی جلد خاطراتم دست طوفان نقش بست

چقـــدر کم توقع شده ام ….

نه آغوشت را می خواهـــم ، نه یک بوســـه نه حتـــی بودنت را …

همیـــن که بیایــی و از کنـــارم رد شوی کافی است…

مرا به آرامش می رسانــد حتــی اصطکــاک سایه هایمـــان …

زیر باران راه می روم آغشته میشوم به بودن...!!!

باران هم طعم لبهای تو را می دهد...!!!

 

گـــــاهـــــی بـــــایـــــد رفـــــتـــــ ...گـــــاهـــــی بـــــایـــــد

 

چـــمـــدانـــی کــــوچـــکـــــ بـــه انـــدازه یـــــکـــ تـــکـــه از دلـــتـــــ ،

 

کـــــه هـــــنـــــوز در دســـــتـــــانـــــتـــــ بـــــاقـــــی اســـــتـــــ

عیسی را به صلیب هم نمی کشیدند

می کشتند

مثل تو

که اگر مرا از یاد نمی بردی

می رفتی